ورود به ذهن تنظیم کنندگان نرخ تبدیل ارز راه پیش بینی موثر آن است
بانک های مرکزی به ایجاد چرخه های اقتصادی کمکی نمی کنند اما سرمایه گذاران را راهنمایی می کنند که کجا سرمایه گذاری کنند. باید در این رابطه شروع به مطالعه ی تحلیل فاندمنتال (بنیادی) سیاست های پولی کرد. افزایش سرعت نرخ تورم بانک های مرکزی را بر آن می دارد تا نرخ بهره و هزینه های اخذ وام را در اقتصاد خود افزایش دهند و این خود موجب رکود اقتصادی می شود. در دوران رکود اقتصادی بانک مرکزی اقدام به تقلیل دادن سطح اقدامات خود در رابطه با سیاست پولی می کند، مثلا هزینه های اخذ وام را کاهش می دهد و این خود در نهایت باعث می شود که اقتصاد یک کشور به چرخه ی طبیعی حیات خود بازگردد. در دورانی که سیاست پولی انبساطی اتخاذ می شود، گردش سرمایه افزایش یافته و تقاضا برای اوراق بهادار افزایش می یابد. از طرفی، در سیاست پولی انقباضی مرسوم است که اوراق بهادار در بازارهای ثانویه فروخته شده و ثروت با شرکت در مزایده ها جستجو می شود.
اگر اقدامات بانک های مرکزی آنقدر در رابطه یا پیش بینی نرخ تبدیل ارز مهم است، باید از خودمان بپرسیم: چه چیزی برای اقداماتشان به آن ها انگیزه می دهد؟ بیشتر بانک های مرکزی هدف گذاری نرخ تورم را مقصود اصلی خود قرار می دهند، یعنی عددی را به منظور دست یابی به آن تعیین کرده و با کمک ابزار سیاست پولی بر چگونگی حصول به هدف تعیین شده نظارت می کنند. در بیشتر کشورهای پیشرفته، عدد ۲ درصد به عنوان هدف تعیین می شود (آمریکا، بریتانیا، اتحادیه اروپا، ژاپن و غیره). در استرالیا هدف نامبرده ۲.۵ درصد تعیین شده است. همچنین، بانک مرکزی کانادا دامنه ی هدف ۲ تا ۳ درصدی را تعیین کرده است.
موثرترین ابزار برای تنظیم کردن شاخص هزینه ی مصرف کننده (CPI) و سایر شاخص های مشابه، نرخ تورم است. اگر نرخ تورم پایین تر از هدف باشد و بانک مرکزی پیش بینی آن را داشته باشد که وضعیت ادامه می یابد، باید نرخ تورم را کاهش دهد. شایعاتی که در این خصوص در فضای اقتصادی ایجاد می شوند یک عامل نزولی کننده ی ارز داخلی آن کشور است. به طور مثال، صحبت هایی که در خصوص اتخاذ سیاست کاهش کمی (Quantitative Easing) در اروپا وجود دارد چنین اثری را بر یورو می گذارد، کما اینکه کاهش نرخ بازتامین مالی بانک مرکزی اروپا (Refinancing rate یا همان نرخ بهره ای که بانک ها پس از اخذ وام از بانک مرکزی اروپا باید بازپرداخت انجام دهند) در سال ۲۰۱۴ موجب افت شاخص جفت ارزی یورو-دلار آمریکا شده بود.
از سویی دیگر، اگر نرخ تورم بسیار بیشتر از هدف تعیین شده رشد کند، بانک مرکزی مجبور می شود تا در سیاست پولی و اعتباری خود محدودیت زایی کند. افزایش هزینه های مصرف کنندگان در بریتانیا به ۳ درصد بانک مرکزی انگلیس را مجبور کرد که نرخ بهره ی وامی که بانک های عادی از آن می گیرند (Repo Rate) را افزایش دهد و این خود به عامل تقویت کننده ی پوند در نیمه ی دوم سال ۲۰۱۷ تبدیل شد.
بنابراین، برای فهمیدن اینکه یک بانک مرکزی خاص کدام راه را خواهد رفت باید وضعیت تورم را تحت نظر داشته باشید. در هر حال، باید اذعان داشت که بازارهای مالی اغلب به آمار نرخ اشتغال سریعتر از داده های مربوط به هزینه های مصرف کننده واکنش نشان می دهند. اما سوال این است که چرا؟
دلیلش این است که شاخص هایی مثل بی کاری و متوسط دستمزد در تعیین شاخص هزینه های مصرف کننده نقش محوری دارند. هرچقدر که دستمزد بالاتر باشد، مصرف کننده موقعیت بیشتری برای خرج کردن پول خود پیدا می کند، و بدین ترتیب هر چقدر تقاضا برای کالا بالاتر برود، قیمت کالا هم بیشتر می شود. بر اساس منحنی فیلیپس (Phillips Curve)، هر چقدر که نرخ بی کاری پایین تر باشد، نرخ تورم بالاتر می رود. بی شک در شرایطی که وضعیت اشتغال کامل وجود دارد کارفرمایان مجبور می شوند دستمزدها را افزایش دهند تا بتوانند کارمندان خود را حفظ کنند.
بر خلاف سایر بانک های مرکزی، بانک مرکزی آمریکا به طرز شگفت انگیزی به طور رسمی هم نرخ تورم و هم نرخ بیکاری را هدف گذاری می کند. زمانی بود که بحث های فعالانه ای در خصوص افزایش خودکار نرخ بودجه ی فدرال ( بهره بین بانکی با استفاده از بودجه ی ذخیره شده در بانک مرکزی) بر اساس مناسبات ریاضی بین نرخ بی کاری و نرخ تورم وجود داشت. آنچه گفتیم اصل تیلور (Taylor Rule) نام دارد. بر اساس فرمول اصل تیلور، نرخ بودجه ی فدرال در وضعیت کنونی باید در سطح ۴ درصد باشد.
بنابراین، برای پیش بینی موثر نرخ تبدیل ارز باید به طور شفاف جهان بینی بانک های مرکزی را فهمید و این جهان بینی بر اساس وضعیت شاخص هایی مانند تورم و بی کاری به دست می آید. در این خصوص باید گفت که انحراف نرخ های نامبرده از آنچه که بانک مرکزی پیش بینی کرده اهمیت دارد. اگر نرخ متوازن هزینه های مصرف کننده در اروپا (HCPI) فراتر از تخمینی که بانک مرکزی اروپا در سال ۲۰۱۸ زده بود ( ٪۱.۷+) ظاهر شود، ممکن است این بانک نرخ نامبرده را پیش از سپتامبر ۲۰۱۹ افزایش دهد و این به خودی خود عاملی صعودی کننده در خصوص شاخص یورو خواهد بود. بر عکس، اگر نرخ تورم نتواند به سطحی که در مورد آن پیش بینی صورت گرفته دست یابد باعث خواهد شد که بانک مرکزی اروپا سیاست هایی که به شدت انبساطی است را در پیش گیرد و چنین کاری باعث تضعیف حرکت صعودی شاخص جفت ارزی یورو-دلار آمریکا می شود.
پا نوشت: آیا نوشته ی من مورد پسندتان قرار گرفت؟ لطفا در شبکه های اجتماعی آن را به اشتراک بگذارید: این بهترین ''تشکر'' خواهد بود :)
لینک های مفید:
- پیشنهاد می کنم که با یک کارگزار (بروکر) مطمئن معامله کنید اینجا. سیستم این امکان را به شما می دهد که یا خودتان به معامله بپردازید یا معامله ی معامله کنندگان موفق از سرتاسر دنیا را کپی کنید.
- در پلتفرم لایت فایننس از کد تشویقی BLOG برای گرفتن امتیاز سپرده گذاری 50% استفاده کنید. به هنگام سپرده گذاری سپرده گذاری در حساب معاملاتی خود تنها لازم است که این کد را در محل مناسب وارد نمایید.
- کانال تلگرام با تحلیل های باکیفیت، مطالب مربوط به فارکس، مقالات آموزشی، و سایر مطالب مفید برای معامله گران https://t.me/farsi_forex_trading_blog
نمودار قیمت EURUSD در حالت زمان واقعی

محتوای این مقاله بیانگر نظر نویسنده است و لزوماً بیانگر موضع رسمی کارگزار لایت فایننس نیست. مطالب منتشر شده در این صفحه صرفاً برای اهداف اطلاعاتی ارائه شده است و نباید به عنوان ارائه مشاوره سرمایه گذاری برای اهداف دستورالعمل 2014/65/EU مورد نظر تلقی شوند.
بر اساس قانون کپیرایت، این ماده مالکیت معنوی محسوب میشود که شامل ممنوعیت کپی و توزیع آن بدون رضایت میباشد.