استخراج رمزارز چیست و چگونه انجام می شود؟

۲۰۲۴.۱۰.۰۹ ۲۰۲۴.۱۰.۰۹ استخراج رمزارز چیست و چگونه انجام می شود؟

میکائیل هایپوف (Mikhail Hypov)https://www.litefinance.org/fa/blog/authors/mikhail-hypov/

بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱، ماینینگ به یک پدیده محبوب در میان طرفداران کریپتو تبدیل شد که منجر به افزایش چند برابری تقاضا برای GPU (واحد پردازش گرافیکی) شد. در آن زمان، بسیاری از علاقه‌مندان به کریپتو می‌خواستند که فارم ماینینگ (مزرعه ی استخراج رمزارز) خود را داشته باشند. تا سال ۲۰۲۴، هیجان برای ماینینگ (استخراج) دیجیتال به طور قابل توجهی کاهش یافت. با این حال، ماینینگ سودآور هنوز هم ممکن است و درآمد بالقوه از ماینینگ بیشتر از هزینه برق خواهد بود. با توجه به آنکه دوره ی هجوم به طلا به عنوان یک ابزار سرمایه گذاری سپری شده، تولید توکن‌ها هنوز هم می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد البته اگر با دقت انجام شود. 

در این مطلب شما خواهید آموخت که چگونه بلاکچین ساخته شده، Proof of Work (اثبات کار) چیست و چرا هر ماینر به آن نیاز دارد. همچنین خواهید دانست که چگونه تراکنش‌ها پردازش می‌شوند و بلوک‌های جدید ارزهای مجازی تأیید می‌شوند. علاوه بر این، درباره‌ی بزرگترین نگرانی همه ماینرهای حرفه‌ای - افزایش سختی ماینینگ و عواقب احتمالی آن خواهید خواند. 

نکات اصلی

ماینینگ ارزهای دیجیتال فرآیندی فنی و پیچیده است که نیاز به سرمایه‌گذاری‌های بزرگ و نگهداری مداوم دارد. بازگشت سرمایه ماینینگ به شدت به نرخ تبادل ارزهای استخراج شده و هزینه تجهیزات بستگی دارد.

استخراج رمزارز شامل چه فرآیندی است؟

به زبان ساده، ماینینگ ارزهای دیجیتال، از جمله بیت‌کوین یا هر رمزارز دیگری که بر اساس پروتکل اجماع PoW کار می‌کند، شامل مراحل زیر است:

• ماینینگ فارم  در اعتبارسنجی تراکنش‌ها و گروه‌بندی آنها مشارکت دارد؛

• فارم محاسبات را انجام می‌دهد؛

• پس از انجام محاسبات، ماینر حق اضافه کردن یک بلوک به زنجیره بلاکچین را به دست می‌آورد؛

• ماینرهای بیت‌کوین برای بلوک تازه ماین شده و اضافه کردن آن به زنجیره، پاداش دریافت می‌کنند.

ماینرها عملیات محاسباتی تخصصی انجام می‌دهند و مسائل ریاضی پیچیده را حل می‌کنند تا توکن‌ها را استخراج کنند. اولین ماینری که یک راه‌حل پیدا کند، یک بلوک جدید به بلاکچین اضافه می‌کند و به عنوان پاداش مقداری ارز دیجیتال دریافت می‌کند. این الگوریتم Proof-of-Work یا PoW (به معنی اثبات کار) نامیده می‌شود.

دومین مکانیزم اجماع رایج در بلاکچین‌ها Proof-of-Stake (PoS) (به معنای اثبات سهام) است. برای این نوع ماینینگ، تجهیزات محاسباتی با توان پایین کافی است. مزیت دریافت پاداش به کسی می‌رسد که بزرگترین سهم از سکه‌های بلاکچین را ذخیره کرده باشد نه کسی که سریعتر مسائل بیشتری را حل کند. معروف‌ترین بلاکچین با پروتکل اجماع PoS اتریوم است.

در بلاکچین‌ها، صرف نظر از مکانیزم اجماع، ماینینگ برای تأیید تراکنش‌ها، گروه‌بندی آنها و افزودن آنها به دفتر عمومی (که در اصطلاح تخصصی به آن Ledger می گویند) لازم است. به عبارت دیگر، از طریق تلاش‌های ماینرها، مجوزهای لازم برای عملکرد ارز دیجیتال فراهم می‌شود. این مکانیزم توسط بیت‌کوین و سایر آلتکوین‌های محبوب مانند اتریوم کلاسیک، لایت‌کوین و مونرو استفاده می‌شود.

تعداد بلوک‌ها به توان محاسباتی کل تجهیزات ماینینگ بستگی دارد که معمولاً با شاخص کلی عملکرد یعنی نرخ هش اندازه‌گیری می‌شود. پردازنده گرافیکی که برای ماینینگ استفاده می‌شود، نقشی حیاتی در عملکرد فارم‌های ماینینگ ایفا می‌کند. هر چه قدرت ماینینگ بالاتر باشد، پاداش بالاتر است، یعنی استخراج توکن‌ها بیشتر است.

همه ارزهای دیجیتال قابل ماینینگ نیستند. به عنوان مثال،در ریپل که پروتکل اجماع RPCA دارد اصلاً ماینینگی انجام نمی شود. مثال معروف دیگر توکن USDT یا تتر است. این توکن بر روی چندین بلاکچین مانند اتریوم، TRON، BNB و دیگران کار می‌کند. تتر مکانیزم اجماع خاصی ندارد؛ به صورت مرکزی تولید یا از گردش خارج می‌شود تا هم‌پایی 1:1 با دلار آمریکا را تضمین کند.

فرآیند ماینینگ و انگیزه های آن

برای یک کاربر بی‌تجربه دشوار است که بفهمد چگونه چیزی از هیچ به وجود می‌آید. این موضوع به ارزش‌های مالی دیجیتال اشاره دارد که می‌توانند با پول کاغذی یا Fiat مبادله شوند. کاملاً مشخص نیست که امنیت شبکه چه ارتباطی با فارم‌های ماینینگ دارد. برای درک فرآیند ماینینگ، بیایید چند اصطلاح را بخوانیم:

• کیف پول یک جفت کلید عمومی و خصوصی منحصر به فرد است و آدرس‌های کیف پول همان هش‌های رمزنگاری شده کلیدهای عمومی هستند.

• یک تراکنش رکوردی از تاریخ، نشان فرستنده، و نشان گیرنده و حجم دارایی است که هنگام انتقال وجوه از یک کیف پول به کیف پول دیگر ایجاد می‌شود. هش‌های تراکنش با کلید خصوصی فرستنده امضا شده و به همه شرکت‌کنندگان بلاکچین که منتظر تأیید nonce هستند، ارسال می‌شود. nonce  یک عدد تصادفی ۳۲ بیتی است که ماینرها در تلاشند آن را پیدا کنند. nonce جلوگیری از خرج کردن مضاعف را تضمین می‌کند. به طور استعاری، بلاکچین مانند یک دفتر کل است که در آن همه تراکنش‌ها ثبت می‌شوند. با این حال، بدون کلیدها، نمی‌توان کد را شکست و سوابق را خواند.

قبل از اینکه یک تراکنش تأیید شود، این تراکنش در یک استخر تراکنش ذخیره می‌شود. خود تأیید زمانی انجام می‌شود که یک بلوک جدید پیدا شود. در اینجا است که ماینرهای ارز دیجیتال متصل می‌شوند و پاداش‌های توزیع شده برای کار خود دریافت می‌کنند.

بیایید کار ماینرها را با مثال پیشرو همه ارزهای دیجیتال یعنی بیت‌کوین بررسی کنیم. همه فارم‌های ماینینگ در یک استخر مشترک ترکیب می‌شوند که عملیات کل بلاکچین را پشتیبانی می‌کند. هر ماینر یک کپی از بلاکچین را ذخیره می‌کند، یعنی یک کپی از دنباله کل زنجیره بلوک‌ها. این بدان معنی است که فارم‌های ماینینگ حفاظت در برابر جعل سیستم غیرمتمرکز را فراهم می‌کنند.

فارم‌های ماینینگ همچنین تراکنش‌ها را با اضافه کردن بلوک‌های جدید به شبکه بیت‌کوین تأیید می‌کنند. اولین ماینری که یک بلوک را پیدا کند، پاداش بلوک را به صورت ساتوشی دریافت می‌کند. وظیفه یک ماینر ارز دیجیتال تأیید تراکنش‌های ثبت شده در شبکه است. به عبارت دیگر، شبکه بلاکچین بدون حل معادلات توسط فارم‌های ماینینگ و ایجاد بلوک‌های جدید کار نخواهد کرد.

روش های استخراج رمزارزها

ماینرها از چندین روش مختلف برای استخراج ارز دیجیتال مبتنی بر فناوری بلاکچین استفاده می‌کنند:

1. محاسبات ابری

2. ماینرهای ASIC 

3. استخراج با استفاده از مزارع ماینینگ با مجموعه‌ای از کارت‌های گرافیک

4. استخراج با چیپ‌های CPU

5. راه‌اندازی مسترنودها

برای دریافت پاداش‌های استخراج بلاک و افزودن آنها به بلاکچین، حتی نیازی به داشتن یک مزرعه ماینینگ ندارید. محاسبات می‌توانند به تجهیزات کامپیوتری یک مرکز داده که هزاران کیلومتر دورتر قرار دارد منتقل شوند.

استخراج ابری راحت است زیرا ماینر آینده نیازی به سرمایه‌گذاری کلان برای خرید مزرعه ماینینگ، طراحی سیستم‌های خنک‌کننده، نگهداری تجهیزات و تلاش برای افزایش سودآوری ندارد. در عوض، می‌توانید نرخ هش معینی (هش در ثانیه) یا حتی ASIC ماینرها که تجهیزات فیزیکی جداگانه هستند را اجاره کنید.

استخراج با توان خدمات ابری می‌تواند سودآورتر از یک مزرعه ماینینگ باشد. مراکز داده هزینه‌های انرژی کمتری دارند و قطعات را به قیمت تامین‌کننده خریداری می‌کنند، که به‌طور قابل توجهی هزینه‌های عملیاتی را کاهش می‌دهد. یک ماینر کریپتو می‌تواند به مقادیر زیادی از قدرت محاسباتی دسترسی داشته باشد که در صورت افزایش سختی استخراج می‌توان از آن استفاده کرد. مشکلات مربوط به تجهیزات قدیمی وجود ندارد. بیشتر ریسک‌ها و ضررهای احتمالی بر عهده اجاره‌دهنده است و ضررهای شما نمی‌تواند بیش از هزینه اجاره مزارع ماینینگ یا ASICها در یک مرکز داده باشد.

استخراج ASIC - واحدهای محاسباتی برای استخراج بیت‌کوین و انشعابات آن. مزارع ماینینگ متشکل از ASICها کارآمد هستند. با این حال، عیب چنین مزارع ماینینگ این است که معمولاً برای یک الگوریتم خاص طراحی شده‌اند. این نوع استخراج دارای یک مدار مجتمع خاص کاربردی است. برای مثال، اگر یک مزرعه ماینینگ بر اساس الگوریتم SHA-256 کار کند، آنگاه ارزهای دیجیتالی مانند بیت‌کوین، بیت‌کوین کش، بیت‌کوین SV و حدود سی ارز دیجیتال دیگر را تولید می‌کند. بازبرنامه‌ریزی چنین مزارع ماینینگ برای الگوریتم‌های دیگر دشوار است.

روش بعدی محبوب برای استخراج بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال، استخراج با استفاده از GPU است. مزارع ماینینگ مبتنی بر GPU سطح نویز کمتری نسبت به ASICها دارند، به همین دلیل می‌توان آنها را حتی در آپارتمان‌ها نصب کرد. می‌توانید کارت‌های گرافیک را برای هر الگوریتمی تنظیم کنید و صدها ارز دیجیتال را استخراج کنید.

استخراج با CPU برای چند ارز دیجیتال کارآمد است. معروف‌ترین الگوریتمی که از منابع CPU استفاده می‌کند RandomX است. برای مثال، در بلاکچین مونرو توکن XMR اجرا می‌شود. برای دریافت پاداش قابل توجهی از استخراج هنگام کار بر روی این الگوریتم، یک ماینر کریپتو نیاز به یک ریگ استخراج چند پردازنده‌ای ساخته شده بر روی یک پلتفرم سرور قدرتمند دارد.

پس از آغاز پروژه Chia در سال 2021، مزارع ماینینگ با مجموعه‌ای از HDDها ظاهر شدند. بلاکچین Chia به ماینرهای کریپتو اجازه می‌دهد تا با استفاده از هارد دیسک‌ بلاک‌های جدیدی ایجاد کنند. با این حال، ماینرهای کریپتو قبلاً این پروژه را فراموش کرده‌اند. بنابراین، بهتر است فعلاً ایده ساخت مزرعه ماینینگ با HDD های بزرگ را کنار بگذارید.

بر مبنای تعداد شرکت‌کنندگان می توان گفت که تفاوتی بین استخراج ارز دیجیتال به‌صورت انفرادی و استخرها (پول‌ها) (انجمنی از ماینرها) وجود دارد. استخرهای ماینینگ به هزاران کاربر اجازه می‌دهند منابع محاسباتی را با مزارع ماینینگ خود ترکیب کنند. یک رویکرد جمعی شانس اضافه کردن موفقیت‌آمیز بلاک‌ها برای تراکنش‌های جدید را افزایش می‌دهد و ریسک مالی هر شرکت‌کننده را کاهش می‌دهد.

راه‌اندازی مسترنود به شما اجازه می‌دهد تا پاداش‌هایی به‌صورت کمیسیون در سطح ماینر دریافت کنید. اینها مسترنودهایی با توانایی‌های پیشرفته هستند که بدون آنها برخی شبکه‌ها کار نخواهند کرد. برای مثال، شبکه DASH توسط مسترنودها پشتیبانی می‌شود. به طور بسیار کلی شاید بتوان گفت که راه‌اندازی مسترنود معادل استخراج ارز دیجیتال است، اگرچه این گفته از نظر فنی کاملاً دقیق نیست. برای سرمایه‌گذاران، مسترنودها فرصت‌ کسب و کار خوبی را ارائه می‌دهند.

سخت افزار ماینینگ

پس از بحث در مورد روش‌های استخراج ارزهای دیجیتال، به یک مسئله فنی می‌پردازیم: کدام ریگ استخراج برای وظایف خاص موثرتر خواهد بود؟ 

ASIC‌ها برای حرفه‌ای‌ها راه حل ارائه می دهند. ریگ‌های استخراج مبتنی بر ASIC پر سر و صدا هستند و بنابراین برای استفاده در خانه کاملاً نامناسب‌اند. آن‌ها دارای کارایی انرژی خوب و سرعت هشینگ بالا هستند اما قیمت‌های بسیار بالایی دارند و برای الگوریتم‌های خاص طراحی شده‌اند. همچنین، با افزایش پیچیدگی مسائل ریاضی، مزارع استخراج ASIC به سرعت قدیمی می‌شوند و فروش تجهیزات قدیمی برای یک ماینر عادی دشوار خواهد بود. 

GPU‌ها برای استخراج ارز دیجیتال در حالت متعادل طراحی شده‌اند و بازده سرمایه‌گذاری خوبی دارند. مزارع استخراج بر روی پلتفرم‌های یک سرور که دارای چندین کارت گرافیک هستند پربازده بوده و می‌توانند برای هر الگوریتمی دوباره تنظیم شوند. 

هنگام انتخاب تجهیزات، به نسبت قدرت هشینگ و مصرف برق توجه کنید. همچنین، طراحی سیستم خنک‌کننده خوب برای افزایش عمر سخت‌افزار مهم است. با افزایش سختی استخراج، تجهیزات می‌توانند در بازار ثانویه فروخته شوند. 

استخرهای ماینینگ و توجه به عوامل مرتبط با سطح سوددهی

فرض کنید ده ماینر، هر کدام یک مزرعه استخراج با ظرفیت 1٪ از کل توان شبکه دارند. همزمان، روزانه 280 بلوک ارز دیجیتال استخراج می‌شود. این به این معنی است که هر ماینر انفرادی می‌تواند حدود 14 بلوک در هفته استخراج کند. اگر این ده نفر منابع خود را ترکیب کنند، ظرفیت شبکه به 10٪ می‌رسد. چنین استخری روزانه 28 بلوک، 196 بلوک در هفته استخراج خواهد کرد. یعنی به طور میانگین هر ماینر 19.6 بلوک استخراج می‌کند که 5.6 بلوک بیشتر از استخراج انفرادی است. ترکیب منابع با افزایش سطح سختی مرتبط است. 

هر استخر توسط یک یا چند هماهنگ‌کننده هدایت می‌شود که به حفظ قابلیت اطمینان سیستم، اطمینان از اینکه ماینرها توان و برق خود را برای رمزگشایی بلوک‌های مشابه هدر ندهند و توزیع عادلانه پاداش‌ها کمک می‌کنند. 

عوامل سودآوری برای مشارکت در استخر شامل تعداد شرکت‌کنندگان و مدل توزیع پاداش است:

•  PPS – ماینرها کمیسیون برای هر سهم دریافت می‌کنند، که یک تلاش معتبر برای حل مسئله است. 

• FPPS – پاداش پس از تکمیل جستجوی یک بلوک جدید ارز دیجیتال توزیع می‌شود. کمیسیون‌ها نیز برای انجام تراکنش‌های ارز دیجیتال در بلوک پیدا شده پرداخت می‌شوند.

•  PPLNS – پرداخت‌های نسبی بسته به مشارکت ماینر در آخرین تلاش‌های N برای رمزگشایی یک بلوک.

استخراج با تلفن همراه و کامپیوتر شخصی

از دیدگاه فنی، استخراج با موبایل امکان‌پذیر است و چندین اپلیکیشن وجود دارد که تقریباً هر گوشی هوشمندی را به یک ریگ استخراج (ماینینگ) تبدیل می‌کند. برای ثبت‌نام، شماره‌های دائمی یا یک‌بار مصرف خریداری می‌شوند و ارز دیجیتال از ۱۰، ۲۰ یا ۱۰۰ گوشی همزمان استخراج می‌شود. 

با این حال، درآمد یک مزرعه استخراج با گوشی هوشمند مشکوک است، زیرا گوشی‌های هوشمند نه از نظر منابع پرقدرت هستند و نه از نظر مصرف انرژی کارآمد. مقاومت گوشی‌ها در برابر عملیات سنگین استخراج نیز قابل‌سوال است. صاحبان مزارع استخراج نگران فرسایش GPU به دلیل دمای بالا هستند؛ گوشی‌های هوشمند حتی کمتر از این قادرند در شرایط گرمای بیش از حد مداوم برای مدت طولانی کار کنند. استفاده از گوشی‌ها برای استخراج تاثیرات منفی بر محیط زیست به همراه دارد زیرا نیاز به تعویض منظم باتری‌ها وجود دارد.

مزایا و معایب استخراج رمزارز

حال می خواهیم نگاهی به مزایا و معایب استخراج با رمزارز بپردازیم:

مزایای استخراج رمزارز

به بیان ساده می توان گفت که استخراج ارز دیجیتالضروری است. بیشتر مدل‌های بلاکچین به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بدون کار ماینرها امکان حفظ امنیت و کارکرد شبکه وجود ندارد.

 مزارع ماینینگ منبع درآمد برای خود ماینرها هستند. برای علاقه‌مندان به ارز دیجیتال و سرمایه‌گذاران، پاداش‌ها انگیزه اصلی برای استفاده از قدرت تجهیزاتشان برای یافتن بلاک‌های جدید است. اما برای بازپرداخت هزینه خرید تجهیزات و بعد از مدتی، دریافت درآمد خالص از مزرعه ماینینگ، نیاز به توسعه یک برنامه سرمایه‌گذاری دارید که پیش‌بینی بلندمدت نرخ تبادل و هش ریت سیستم را در نظر بگیرد. 

معایب استخراج رمزارز

خرید یک مزرعه ماینینگ به یک‌باره تضمین نمی‌کند که در دو یا سه سال آینده همان سود را داشته باشید. سختی استخراج به طور مداوم افزایش می‌یابد. تجهیزاتی که فقط دیروز هزاران دلار در ماه کسب می‌کردند، پس از افزایش سختی، بسیاری کمتر تولید خواهند کرد. بنابراین، استخراج ارز دیجیتال یک فرآیند مداوم و با دقت برنامه‌ریزی شده مرتبط با سرمایه‌گذاری در تجهیزات است.

 در بسیاری از کشورها، سود حاصل از استخراج ارز دیجیتال مشمول مالیات است. این واقعیت نیز باید در استراتژی سرمایه‌گذاری در نظر گرفته شود. ماینرها در سراسر جهان نیز با ممنوعیت استخراج ارز دیجیتال توسط مقامات و دیگر خطراتی که می‌توانند زیان‌های قابل توجهی را به همراه داشته باشند مواجه هستند. 

قانونی بودن و فضای عدم قطعیت مقرراتی

چین در زمینه ممنوعیت ارز دیجیتال پیشتاز است. در این کشور، نمی‌توانید یک مزرعه ماینینگ راه‌اندازی کنید و با ممنوعیت‌های قانونی در معاملات برای مبادله و فروش ارزهای دیجیتال مواجه خواهید شد. 

ایران نیز به طور جدی شروع به محدود کردن استخراج ارز دیجیتال کرده است. تا همین اواخر، این کشور مالکان مزارع ماینینگ را به منظور دسترسی به تجارت بین‌المللی جذب می‌کرد. اما تعداد ماینرها به قدری زیاد شد که بخش انرژی دیگر قادر به مقابله با افزایش بار نبود. 

وضعیت مشابهی در ایسلند که دارای آب و هوای سرد است ایجاد شده است. در ابتدا، دولت به ماینرها پیشنهاد داد که "طلای دیجیتال" را با استفاده از انرژی سبز از منابع زمین‌گرمایی (ژئوترمال) استخراج کنند. اما به دلیل شتاب عمومی، متالورژیست‌ها با کمبود مصرف برق مواجه شدند و بنابراین کشور یک ممنوعیت برای افتتاح مزارع ماینینگ جدید تصویب کرد.با این حال، ماینرهایی که در از قبل فعالیت می کردند هنوز با ممنوعیت مواجه نشده اند.

 در مورد قانونی بودن ارزهای دیجیتال و استخراج، تمام کشورها به سه دسته تقسیم می‌شوند: 

• کشورهای ممنوع؛ 

• کشورهایی با عدم قطعیت قانونی؛

•  کشورهایی که گردش ارز دیجیتال قانونی است و تحت کنترل دولت قرار دارد. 

همچنین به مثال ویتنام باید اشاره کرد که در آن استخراج و پرداخت‌ ارز دیجیتال توسط قانون ممنوع شده است، اما نقل و انتقال دهندگان پول و کریپتو-مات‌ها آزادانه عمل می‌کنند.

پایداری و آینده ی استخراج

مؤسس EMCD، مایکل جرلیس، معتقد است که نباید انتظار داشت که استخراج بیت‌کوین در آینده نزدیک به پایان برسد. با نرخ فعلی، تولید سکه در سال 2140 به پایان خواهد رسید. ماینرها باید به طور مداوم یاد بگیرند و با شرایط متغیر سازگار شوند. این به آنها اجازه می‌دهد تا حتی پس از دهه‌ها سود پایدار دریافت کنند. 

پایداری بیت‌کوین نیز از طریق افزایش چندبرابری تعداد ماینرها و ظرفیت مزارع ماینینگ محافظت می‌شود. با افزایش تولید، پیچیدگی شبکه و محاسبات به نسبت افزایش می‌یابد. طبق گفته کارشناس، مکانیزم بازتوزیع سختی هر دو هفته یک بار فعال می‌شود. همچنین، سه هالوینگ گذشته بیت‌کوین آخرین موارد در تاریخچه عملکرد ارز دیجیتال نبودند. این به این معنی است که هالوینگ بعدی پایان بیت‌کوین نخواهد بود.

 یکی دیگر از کارشناسان صنعت، تحلیلگر مالی صرافی ارز دیجیتال، میخائیل کارخالیو، معتقد است که احتمالاً استخراج ارز دیجیتال هرگز غیرسودآور نخواهد شد. اگر پاداش‌های مالی و انواع دیگر انگیزه‌ها به تدریج کاهش یابند، ماینرها در آینده می‌توانند:

•  کارمزدهای تراکنش اضافی برای سرعت بخشیدن به تراکنش‌ها دریافت کنند؛

•  مکانیزم‌هایی برای استخراج مجدد بیت‌کوین‌های گم‌شده اجرا کنند؛ 

• فرآیند اعتبارسنجی بلاکچین را به‌روزرسانی کنند؛ 

• اثبات سهم را با افزایش کارمزدها دشوارتر کنند.

 این ایده‌ها برای بیت‌کوین و آلت‌کوین‌هایی که با استفاده از پروتکل‌های اثبات کار و اثبات سهم استخراج می‌شوند مرتبط هستند. با این حال، نگرانی‌ها در مورد سوخت‌های فسیلی و تأثیرات زیست‌محیطی استخراج نباید نادیده گرفته شوند. این نگرانی‌ها و رقابت میان ارزهای دیجیتال فشار بر تنظیم‌کننده‌ها وارد می‌کنند و ممنوعیت‌های جدیدی بر انتشار واحدهای جدید رمزارز ایجاد می‌کنند.

نتیجه گیری

فرآیند اجماع غیرمتمرکز به بلاکچین اجازه می‌دهد تنها با فعالیت شرکت‌کنندگانی که به طور مداوم زنجیره را با بلاک‌های جدید تکمیل می‌کنند عمل کند. با کمک آنها، آنها مراکز صدور متمرکز را با حالتی غیرمتمرکز جایگزین می‌کنند و اطمینان می‌دهند که واحدهای جدید رمزارز منتشر و بلاکچین اعتبارسنجی می‌شود.

 انگیزه ماینرهای فعال پاداش مالی برای اضافه کردن بلاک‌های جدید است. بنابراین، استخراج ارز دیجیتال دارای مزایای عمومی به شکل توسعه شبکه و همچنین سود شخصی برای هر ماینر است. 

در عین حال، استخراج تفاوتی با هر فعالیت بازاری یا تجاری دیگری ندارد، اما به دلیل عدم قطعیت قانونی و نوسانات بالای قیمت توکن‌ها که در یک بازه وسیع نوسان می‌کنند، با خطرات اضافی همراه است. هر ماینری که قصد شروع کار دارد باید با دقت مزایا و معایب را بسنجد. ممکن است معلوم شود که راه‌اندازی یک مزرعه واقعی به اندازه یک مزرعه استخراج بد نیست.